Esesman, a do tego z Auschwitz, może budzić jednoznaczne konotacje. W naszej świadomości, za tym hitlerowskim tytułem kryją się zbrodnie, zniszczenie, zagłada, śmierć. A co, jeśli zdarzali się dobrzy esesmani? Zdaję sobie sprawę, że ten epitet nawet językowo wydaje się tak mocno niepoprawny/źle dobrany. Ale rzeczywiście, zdarzali się Niemcy, którzy brzydzili się bestialstwem wojny, a praca w obozie nie była osobistym wyborem. O jednym z nich, możemy się dowiedzieć z najnowszej książki Przemysława Semczuka pt: Cyklon . Od razu muszę przyznać, że mam słabość do tego autora, ale ta powieść trochę mnie zaskoczyła. Semczuk znany jest głównie z tzw. reportaży archwistyczno - kryminalnych. To autor dokumentalnych książek o seryjnych mordercach – m.in. Joachimie Knychale, czy Karolu Kocie. Semczuka cenię za rzetelną pracę, zamiłowanie do odkrywanie...